دیدگاه اخلاق گرایان میانه رو در باب نسبت ارزش زیباشناختی با ارزش اخلاقی در هنرهای روایی

یکی از مهم ترین پرسش های فلسفه هنر، نسبت ارزش زیباشناختی با ارزش اخلاقی آثار هنری است. «اخلاق گرایی میانه رو» به عنوان یکی از رویکردهای معاصر، مدعی است که تبیین شایسته تری در این زمینه ارایه می دهد. در این نوشتار، با روش گردآوری کتابخانه ای و تحلیل محتوا، دیدگاه و استدلال سه فرد اصلی این رویکرد (کرول، گات و کی یران) تبیین و تحلیل می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که دیدگاه اخلاق گرایان میانه رو جایگاه مهمی در مقابل خودآیینی گرایان و نااخلاق گرایان دارد و می تواند مدلی دقیق و موشکافانه در زمینه تحلیل اخلاقی زیباشناختی ارایه دهد. مهم ترین نقاط افتراق دیدگاه های افراطی و میانه روی اخلاق گرا در گستره پوشش ارزیابی اخلاقی، استفاده از اصول «تا آن جا که» و «از تمام جهات» و قایل بودن به کثرت ار زش ها است. دیدگاه های میانه روی اخلاق گرا نیز در اموری همچون گستره پوشش ارزیابی اخلاقی، بهره بردن از قیود «همواره» و «گاهی»، شیوه استدلال و بهره گیری از مخاطب اخلاقاً حساس از یکدیگر متمایز می شوند. بررسی سه دیدگاه میانه رو نشان می دهد که دیدگاه گات مقبو ل ترین آن ها به شمار می رود.